قبلش بگم که این پست ثابت بلاگ شده و پست های جدیدتر میرن صفحه های داخلی 😌
خیلی از عمر این بلاگ میگذره
شاید چیزی نزدیک ۲۴ سال
و من باخودم فکر میکنم
چیا رو اینجا نوشتم
خیلی ها تون منو ندیدن
و‌احتمال خیلی زیاد منو هیچ وقت نخواهید دید
حتی نمیدونین
من اصلا زنده ام یا نه 😁
امشب به این فکر میکردم
چیستی این دنیا در چیه
داشتم فکر میکردم
اگر من بمیرم
چه بر سر چیزایی که دارم میاد
میدونی فکر اینکه تنها باشی
و بعد خودت ندونی کی ، کجا میاد
و وسایلت به کیا میرسه
واقعا نمیدونم
به نظرم رسیده
چیزایی که دارم رو بفروشم
بعد اون پولی رو که جمع میشه بدم به تو
میدونم هیچ وقت از من نخواستی که اون پول رو بهت برگردونم
و خب من نمیدونم وقتی من نیستم
این وسایل ها چی میشن
حالا خیلی چیزی هم نیس
یک لب تاب و یک گوشی و یک میز کاری کوچک و‌یک صندلی گردان
و کمی خرت و پرت لوزام الکترونیکی
واقعا جالبه آدم به این فکر کنه که وقتی فردای بیاد که خودش نیست
داشتم به این فکر میکردم یک کد بنویسم
که در هر هفته بیاد اینجا لاگین کنه
و یک پست رو ارسال کنه
اینطوری حتی وقتی من زنده هم‌نباشم
اینجا بازم اپدیت میشه
اسم مطالب رو هم بذارم
دنیای بعد من 😌
بعد با خودم میگم خب که چی
حالا اینم شد
بعدش چی
واقعا بعدش هیچی 🧑🦯✨
حقیقت اینه که ما همه یک روز میریم
و‌این چرخه رفتن و احیانن برگشتن ما به این دنیا
تا ابد ادامه داره
و این‌ابدیت ممکنه یک روزی به اتمام برسه
همونطور که یک روزی شروع شده بود
دیگه همینا
شبت بخیر
